پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

سازمان بین‌المللی کار گزارش داده است که ۴۰ تا ۵۰ درصد زنان شاغل در کشورهای اتحادیه اروپا دارای تجربیات ناخواسته و اجباری آزار جنسی در محیط‌های کاری‌‌اند.این رقم در کشورهای منطقه آسیا-اقیانوسیه بین ۳۰ تا ۴۰ درصد است. در انگلیس این رقم به ۵۴ درصد و در آمریکا به ۴۴ درصد می‌رسد. بر اساس این گزارش، زنان جوان ۲ برابر بیشتر از زنان میانسال، و زنان مهاجر نیز تقریباً دو برابر بیشتر از زنان غیرمهاجر خشونت و آزار جنسی را گزارش کرده‌‌اند. در ایران نیز هر از گاهی آمارهای تأیید نشده‌ای از آزار زنان در محیط‌های کاری و عمومی منتشر می‌شود. با این همه بنا به دلایل فرهنگی و اقتصادی،‌ همواره میان این آمارها و واقعیت میدانی آزارهای جنسی زنان در محیط کار اختلافات فاحشی وجود دارد.بسیاری از زنان تجربه‌های ناخوشایندی از آزارها بویژه آزارهای کلامی در محیط کار خود دارند که معمولا هم برای حفظ آبرو و پرهیز از حاشیه در برابر آن سکوت می‌کنند. این مسأله متأسفانه می‌تواند ناشی از فرهنگ مواخذه قربانی باشد. برخی از آگهی‌های شغلی که گاه در رسانه‌ها یا شبکه‌های مجازی منتشر می‌شوند، حاوی ‌نشانه‌های مشکوکی هستند. در این آگهی‌ها مشخصا به شرایط سنی و ظاهری متقاضیان اشاره شده و به صراحت آمده که به زنان جوان زیر ۲۵ سال با ظاهر آراسته برای مشاغلی همچون منشی‌گری و بازاریابی نیاز است. همچنین بسیاری از این آگهی‌ها عنوان می‌کنند که شرط به کارگیری زنان، مجرد بودن آنهاست.

بحث «آزار» چه کلامی و چه فیزیکی یکی از داغ‌ترین موضوعات ماه‌های اخیر فضای مجازی در ایران بوده است. اما هنوز مردم تعریف روشنی از آزار و انواع آن در ذهن ندارند و همه ما در این زمینه نیازمند آموزش‌های جدی هستیم.

آزار جنسی در محیط کار می‌تواند تبعات و تاثیرات گسترده‌تری از آن چیزی که به نظر می‌رسد داشته باشد. در عین حال نه فقط در ایران بلکه در تمامی دنیا افراد، به خصوص زنان، تجربه‌ آزار‌های جنسی در محیط کار را داشته‌اند. تمامی اشکال آزار جنسی به طور کلی می‌تواند در محیط کار هم رخ دهد. در این گفتار، اما سعی خواهد شد به آزار جنسی در محیط کار به طور خاص پرداخته شود تا بتوان ابعاد آن را به زبانی ساده و قابل فهم تا حدودی روشن کرد.

آزار جنسی علیه زنان در محیط کار از جمله جرایمی است که امنیت زنان شاغل را به خطر میاندازد و پیامد‌های زیان باری برای زنان به بار میآورد. زنان معمولاً به دلیل ترس از دریافت برچسب‌های ناروا، ازدست دادن شغل، بی آبرویی و انزوا درمقابل این جرایم سکوت میکنند و در بهترین حالت سعی میکنند محیط کار خود را عوض کنند و در بدترین وجه ممکن است تسلیم خواسته‌های مجرمان گردند.

یکی از حقوق مهم زنان شاغل، امنیت در محیط کار و نبودن در معرض هرگونه آزار جنسی ‌است. قانون کیفری مصر آزار جنسی را جرم تلقی کرده و مجازات حداقل ۶ ماه حبس برای آن در نظر گرفته است و اگر آزارگر در موقعیت قدرت نسبت به آزاردیده باشد این مجازات به دو الی پنج سال زندان و در بعضی مواقع جریمه‌ نقدی تغییر پیدا می‌کند. با وجود این در بیشتر محیط‌‌های کاری موارد آزار جنسی نادیده گرفته می‌شود و عاملان تحت پیگرد قرار نمی‌گیرند.

آزار جنسی در تمام دنیا پدیده شایعی است، چه در خانه، چه در مدرسه و چه در محل کار، اما وضعیت آزار جنسی در محیط کار چگونه است؟ آیا ما هم کسی را در محل کار آزار جنسی داده‌ایم؟ آیا در محل کار قربانی آزار جنسی شده‌ایم؟

آن‌قدر حقوق زنان نادیده گرفته شده که گمان می کنند هنگام تجربه آزار جنسی فقط خودشان بايد از خودشان محافظت کنند... سکوت قانونگذار در مقابل آزار جنسی و فقدان قوانین حمایتی از آزاردیده، ازدلایل سکوت زنان در برابر آزار جنسی است